در گفتگو با مهر مطرح شد؛
كودكان كار متكدیان عاطفه نیستند، نحوه رفتار با كودك كار
خرید زندگی: كودكان كار نیازمند حمایت هستند این را همه بیان می كنند اما كسی درباره راه های آن صحبت نمی كند، به واقع باید به دنبال بهترین راه پشتیبانی از كودكان كار بود.
خبرگزاری مهر، گروه استان ها: كودكان كار با معضلات زیادی روبرو هستند، معضلاتی از قبیل بیماری و مشكلات اجتماعی تا مسائل روانی و روحی كه موجب میگردد در آینده باز این افراد گرفتار مشكلاتی شوند یكی از مصادیق خشونت مقابل كودكان باز كار در شرایط سخت و دشواری مانند زمستان و خیابان ها است كه این روزها برمبنای اقلیم سرد و خشك استان سمنان، دستان هر فرد بالغ را باز از سرما می آزارد چه برسد به دستان نحیف یك كودك.
بسیاری از كمپین ها و سمن های فعال در حوزه اجتماعی بارها به سوژه كودكان كار ورود كرده اند اما آن سوژه نیازمند رسیدگی همه جانبه است از بهزیستی و شهرداری و نیروی انتظامی تا دستگاه قضایی و فرمانداری و كمیته امداد و... همه و همه باید دست به دست هم دهند تا درباره معضل كودكان كار نتیجه ای صحیح گرفته شود.
از سوی دیگر اینكه وجود كودكان كار را كتمان نماییم اصلاً امری صحیح نیست این روزها نزد هر مسئولی در استان سمنان برویم آغازین گام، كتمان كردن لطمه های اجتماعی است اصرار بی مورد به جهت اینكه بگوییم ما كودكان كار نداریم، اعتیاد و بیكاری نداریم، طلاق و خشونت وجود ندارد و... سبب شده تا نتیجه درستی هم از موضوعات اجتماعی چون كودكان كار گرفته نشود.
اما جدای از بحث مسئولان، مردم باز نقش ویژه ای در مقابل معضلاتی مانند كودكان كاردارند، بسیار مطرح میگردد كه چطور باید با این كودكان برخورد كرد، آیا باید به آنها پول داد آیا باید به آنها محبت كرد آیا باید آنها را راند تا از كار بیزار شده و به آن مشغول نشوند؟ این ها همه ابهاماتی است كه مسئول پاسخگویی شان مسئولان دولتی هستند اما ازآنجاكه آنها سكوت می كنند با دكتر سمیرا عرب اسدی كارشناس حوزه لطمه های اجتماعی به گفتگو نشستیم.
*بهترین راه پشتیبانی از كودكان كار چیست؟
برخی از ما می پرسند كه آیا باید به كودكان كار پول بدهیم یا خیر؛ من معتقد هستم خیر؛ پول دادن به كودكان كار راه حمایتشان نیست چراكه پول هایی كه به این كودكان می دهیم برای خودشان خرج نمی گردد یا از جیب پدر و مادر سر درمی آورد یا از جیب دلالان و افرادی كه آنان را سرپرستی می كنند و یا در بدبینانه ترین حالت خرج مواد مخدر والدین و بزرگ ترهایشان میگردد پس درنتیجه راه پشتیبانی از كودكان نمایش پول نیست.
برای پشتیبانی از كودكان كار می توان اقدامات مختلفی كرد مثلاً برای آنها غذاهای مقوی و خوب تهیه و به آنها داد تا سوژه سوءتغذیه كه غالب آنها با آن دست به گریبان هستند تا حدی پوشش داده شود وقتی غذایی مقوی به كودك كار داده شود بالقطع آنرا همان جا می خورد و دیگر نصیب كسی نمی گردد همین طور می توان خوراكی هایی از قبیل آجیل و عسل و شكلات و مواردی ازاین دست كه بسیار گران هستند و امكان دارد كودك شانس خوردنشان را در طول یك سال هم نداشته باشد، كمك مناسبی برای آنها باشد.
*این كمك ها هم امكان دارد سر از جای دیگر دربیاورند؟
درست است اما آن قدر هم بدبین نباشیم حداقل می توان این را متصور شد كه غذا خرج مواد مخدر و یا مسائل دیگر نمی گردد، بالاخره غذا غذاست و حتی به خانه هم ببرند بازهم مصرف میگردد پس چیزی را از دست نداده ایم.
*برخی معتقد هستند پول دادن به كودكان كار گداپروری است
بله اما كمی بی انصافی هم در این اظهارنظر وجود دارد چراكه كودكان كار هم قدر پول را به خوبی می دانند و هم قدر كار كردن را پس این اظهارنظر آن قدرها هم درست نیست من به این جهت می گویم پول نباید به آنها داد چراكه این كودكان نیاموخته اند كه پول را باید چطور خرج كرد.
بخش دوم حمایت ها مقوله اجتماعی است، این كودكان گاهی محبت می خواهند گاهی هدیه، گاهی هم صحبت، گاهی مدرسه و درس و لوازم التحریر اما باید در مراوده با آنها دقت كرد چراكه این افراد ضربه خورده روحی و روانی هستند.
بهترین كمك معرفی آنها به مراكز و سازمان های مردم نهاد حامی آنها است تا هم شرایط تحصیل و هم اسكانشان بهبود یابد.
*آیا آنها نمی ترسند كه از خانواده دور بمانند؟
برای همین می گویم باید احتیاط كرد، بهتر است مسائل را به كارشناسان واگذار كرد و تنها در معرفی آنها به بهزیستی و مراكز قانونی آنها را حمایت كرد، سفارش میگردد افراد خودسرانه با كودكان كار صحبت نكنند و بگذارند كارشناسان امر وارد شوند.
گاهی صحبت كردن با كودك كار به تحقیر وی منجر می شود، باید دانست كه خود كودك كار می داند كه با چه بدبختی هایی روبرو است پس جملاتی مانند چرا مدرسه نمی روی، چرا كار می كنی، پدر مادری داری، پدر مادرت معتاد هستند و... بدتر شرایط روانی كودك كار را به هم می ریزد و اصلاً دلسوزی محسوب نمی گردد.
بسیاری اوقات بهترین كمك، كمك نكردن است یعنی مردم فقط آنها را معرفی كرده و بگذارند اورژانس اجتماعی و كارشناسان این حوزه كارشان را كنند.
*آینده این كودكان را چه می بینید؟
دختران كار كه بالقطع به ازدواج زیر سن قانونی مجبور می شوند و پسران هم در تربیتی خیابانی بالقطع سرنوشت مناسبی نخواهند یافت، مضافاً بر اینكه مشكلات روانی بسیار بر آنها تأثیرگذار است.
همان طور كه عرض شد كودكان كار نیازمند كمك های مردمی هستند اما مشكلاتشان فقط مالی نیست این كودكان به تحصیل نیاز دارند به كاشانه به محیط گرم خانوادگی و درنتیجه هر كمكی كه بتوان در امتداد بهبود شرایط زندگی شان صورت داد، بالقطع در آینده شان مؤثر است. امروز خیران می توانند در تهیه سرپناه بهتر برایشان مؤثر باشند یا شرایط تحصیلی شان را فراهم آورد حتی می توان در بخش خیران سلامت ورود كرد و به مداوای بیماری های خودشان و خانواده هایشان پرداخت پس باید عزم همگانی برای پشتیبانی از كودكان كار باشد.
مثلاً اگر كسی روان پزشك است اعلام نماید كه یك روز در ماه بلاعوض به كودكان كار و خانواده هایشان كمك می نماید كس دیگر كارخانه دار است و می تواند ماهانه مبلغی را برای تحصیل این كودكان كمك نماید و ده ها مورد از این دست است، من در تهران این امر را دیدم كه آرایشگری به میان كودكان كاررفته بود و موهایشان را مجانی كوتاه می كرد پس ازاین دست اتفاقات باید در میان مردم ما بیفتد. از طرف دیگر بهترین كار تأسیس سمن های در رابطه با پشتیبانی از این كودكان است كه با حضور متخصصان شرایط زندگی بهتری را برایشان به وجود بیاورد.
*درباره مشاهدات خودتان بگویید
متاسفانه در میان دخترانی كه امروز كودكان كار خوانده میگردد هستند كسانی كه از مواردی كه باید باخبر باشند، نیستند، چونكه در محل های كار مردانه بزرگ می شوند و كسی نیست كه برایشان مسائل را توضیح دهد.
*چه كسی باید رسیدگی كند؟
همانطور كه بیان شد سه گروه، مردم، سازمان های غیر دولتی و دولت مردان كه در بالا برخی موارد آنها را توضیح دادیم. اگر این مثلث شكل نگیرد ما باید منتظر رسیدن كمك از سازمان بهداشت جهانی و خارجی ها باشیم!؟ بالقطع اینگونه نخواهد بود و كسی جز خودمان نمی تواند درمان كننده این درد باشد.
*در آخر
در آخر فقط یك جمله، كودكان كار متكدیان عاطفه نیستند چرا فكر می نماییم كه كودكان كار گدای محبت هستند خیر؛ آنها متكدی عاطفه و توجه هم نیستند آنها فقط كودك هستند همین. كودك. باید بازی كنند و تحصیل اما جبر زمانه آنها را این گونه كرده است پس باید كمكشان نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب